Άρθρο του Θεόδωρου Ρουσόπουλου, Βουλευτή και Προέδρου της Επιτροπής Μετανάστευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, για τα Αθηναϊκά Νέα
Το 1969 η Ελλάδα εκδιώχθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης λόγω των πράξεων της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Αυτή η απόφαση επέτεινε τη διεθνή κατακραυγή κατά του καθεστώτος και ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα για τα εγκλήματα που πραγματοποιούνταν στην Ελλάδα. Το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι ένας εκ των παλαιότερων διεθνών οργανισμών, ιδρυθέν το 1949, λίγα χρόνια μετά από τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται για μία ένωση σαράντα επτά κρατών-μελών (46 μετά την πρόσφατη αποπομπή της Ρωσίας), που κύριο στόχο έχει την διαφύλαξη και την ενίσχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε διάφορες περιοχές της ευρωπαϊκής ηπείρου. Προς τούτο λειτουργεί εντός του Συμβουλίου και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η αποβολή ενός κράτους από το Συμβούλιο της Ευρώπης σηματοδοτεί, επί της ουσίας, δύο πράγματα: αφενός πως αυτή η χώρα δεν ακολουθεί το Διεθνές Δίκαιο και τις συνακόλουθες συμβάσεις του και αφετέρου πως παραβιάζει και καταπατά συστηματικά τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Γιατί έχουν σημασία όλα αυτά; Διότι πριν από λίγες εβδομάδες, μετά από την απόφαση του Προέδρου Πούτιν για εισβολή στην Ουκρανία, αποφασίσαμε σε συνεδρίαση του Συμβουλίου να αποπέμπψουμε την Ρωσία. Αυτή η απόφαση αποτελεί μία διακήρυξη βαρύνουσας σημασίας. Μαζί με τις καταδίκες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης επισημοποιεί τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου εκ μέρους της Ρωσίας
Και εδώ συνυφαίνεται η πολιτική ουσία με την σημειολογία και τους αντίστοιχους συμβολισμούς. Διότι, μία τόσο υψηλή συμβολικά κίνηση δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Αποτελεί ακόμη ένα «χτύπημα» στο ρωσικό αφήγημα και αναδεικνύει το αβάσιμο των επιχειρημάτων της Μόσχας. Κυρίως αποδεικνύει πως οι αρχές της Δύσης δεν μπορούν να ανεχθούν μία τέτοια βάναυση παραβίαση θεμελιωδών αρχών και κανόνων που διέπουν το μεταπολεμικό ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Οι οικονομικές και άλλες κυρώσεις αποτελούν πρακτικά πλήγματα στη Ρωσία, επακόλουθα της απόφασής της. Από κοινού με ισχυρούς συμβολισμούς μπορούν να έχουν ακόμη ισχυρότερα αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση, στο Συμβούλιο της Ευρώπης θα συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε την ανάγκη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας εξ αφορμής και μίας νέας μεγάλης προσφυγικής κρίσης από την Ουκρανία που όλοι βιώνουμε.