Τον τελευταίο χρόνο, από την εποχή που ήμουν ακόμη υποψήφιος περιφερειάρχης, αλλά και πιο εντατικά από τον περασμένο Οκτώβριο, επισκέπτομαι τα περιαστικά άλση και τα πάρκα της ευρύτερης πρωτεύουσας. Και αυτό που βλέπω δεν με ευχαριστεί. Καθόλου μάλιστα. Αντίθετα, διαπιστώνω ότι πολλοί από τους χώρους πρασίνου έχουν παραδοθεί στην αυθαιρεσία και την αδιαφορία.
Αυτά που είδα εγώ σε διάφορες περιοχές, είναι φυσικά αυτά που βλέπουν και οι κάτοικοι κάθε μέρα. Τα άλση και τα πάρκα, αντί να τους προσελκύουν και να τους προσφέρουν ανάσες, σε πολλές περιπτώσεις τούς απωθούν λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκονται και των παρεμβάσεων από τρίτους που δεν έχουν καμία δουλειά να βρίσκονται εκεί.
Είδα λοιπόν πώς αφήνονται να ρημάζουν διάφορά σημεία και συμμερίζομαι πλήρως την αγωνία των κατοίκων για τη διάσωση και την αναβάθμισή τους. Γιατί στην Αττική έχουμε πολύ λίγο πράσινο για να το αφήνουμε στην τύχη του και την υποβάθμιση.
Όλοι οι πολίτες της Αττικής πρέπει να γνωρίσουν πχ. το Μητροπολιτικό Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης», αυτό το κόσμημα της Δυτικής Αθήνας. Αλλά και το Αττικόν ‘Αλσος και το Πεδίον του ‘Αρεως, αυτή την, αναλογικά, τεράστια έκταση πρασίνου στην καρδιά του οικιστικού ιστού της Αθήνας.
Η ιδέα της μητροπολιτικής Αττικής δεν μπορεί παρά να οδηγεί στη μητροπολιτική διαχείριση των χώρων πρασίνου. Αυτό θέλω να κάνω, και ήδη δρομολογείται, με σχέδιο και χρονοδιάγραμμα.
Πώς προχωράμε; Πρώτον, τρέχει ήδη μια Ολιστική Μελέτη για την ανάπλαση των πάρκων της Μητροπολιτικής Αθήνας. Ένα σχέδιο με εξασφαλισμένο προϋπολογισμό με περισσότερα από 43 εκατ. ευρώ, ώστε τα πάρκα να αποδοθούν ξανά στους πολίτες και να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά τους. Θα είμαι παρών, ο ίδιος, στην επίβλεψη και την υλοποίηση των αλλαγών που σχεδιάζουμε.
Δεν νοείται να μην έχουμε το 2024 ένα ενιαίο διαχειριστικό σχέδιο, το οποίο δεν θα εστιάζει μεμονωμένα σε κάθε πάρκο, αλλά θα τα αντιμετωπίζει με ενιαία κριτήρια και όμοια στοχοθεσία. Με πόρους για τη συντήρησή τους, αλλά και με το αναγκαίο προσωπικό, που σήμερα είναι τραγικά ανεπαρκές για τις ανάγκες τους.
Ζητώντας μητροπολιτικές αρμοδιότητες, έχω στόχο να τεθεί ένα τέλος στο φαινόμενο της εγκατάλειψης και της αυθαιρεσίας στους χώρους πρασίνου. Γι’ αυτό δρομολογείται η δυνατότητα επιπλέον προσλήψεων, πέραν του κανόνα «μία αποχώρηση-μία πρόσληψη», ώστε να καλυφθούν τα κενά στις υποστελεχωμένες υπηρεσίες που έχουν τη φροντίδα της συντήρησης των πάρκων μας. Γιατί το πράσινο είναι η ζωή μας. Και η παρουσία των ανθρώπων που θα φροντίζουν τις ανάσες πρασίνου της Αττικής βρίσκεται στη βάση της προσπάθειας να αλλάξει η σημερινή εικόνα.
Τα πάρκα και τα άλση πρέπει να γίνουν όχημα επαναγνωριμίας των κατοίκων της Αθήνας με περιοχές που τους είναι τόσο κοντινές, αλλά και τόσο άγνωστες. Να φέρουν πιο κοντά πολίτες από τις τέσσερις γωνιές της πρωτεύουσας. Να περιορίσουν τις φυσικές αποστάσεις ανάμεσα στις γειτονιές της Αθήνας, μειώνοντας παράλληλα και τις κοινωνικές αποστάσεις ανάμεσα στους ανθρώπους που μένουν εκεί.
Ειδικότερα για το Πεδίον του ‘Αρεως, που τόσο έχει πληγωθεί από το παραεμπόριο, την ασυδοσία και την αυθαιρεσία, τα πράγματα θα αλλάξουν. Και άμεσα. Οι μεγάλες γιορτές, όπως τα Χριστούγεννα και το Πάσχα θα πάψουν να αποτελούν πρόσχημα για ένα άναρχο -υποτίθεται εορταστικό- εμπορικό πανηγύρι, που φιλοξενείται επί εβδομάδες στο πάρκο.
Το ΣΔΟΕ εξετάζει ήδη καταγγελίες πολιτών για υπέρογκη υπενοικίαση χώρων του Πεδίου του ‘Αρεως, με αφορμή εορταστικές υπαίθριες αγορές. Η εικόνα αυτή τελειώνει και θα είμαι ο ίδιος εκεί, να επιβλέψω αυτοπροσώπως την προετοιμασία, ώστε τα επόμενα Χριστούγεννα, αντί για ένα υποβαθμισμένο εμπορικό πανηγύρι, να έχουμε στο Πεδίον του Αρεως ένα εορταστικό χωριό, όπως σε δεκάδες άλλες πόλεις του εξωτερικού. Με καλαίσθητες εορταστικές εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους, με ελεύθερη είσοδο και δωρεάν δραστηριότητες για όλους, χωρίς την εμπορική εκμετάλλευση των προηγούμενων ετών.
Γιατί το Πεδίον του ‘Αρεως ανήκει όχι μόνο στους κατοίκους του Γκύζη, της Βικτώριας, της Κυψέλης και των Εξαρχείων, αλλά και σε κάθε άνθρωπο της πόλης. Ανήκει επίσης στους επισκέπτες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και τους φοιτητές του ΕΜΠ, αυτών των δύο τοπόσημων της Αθήνας, με τα οποία επιβάλλεται να συλλειτουργήσει. Και να γίνει, ασφαλές, καθαρό και όμορφο, να γίνει ο πυρήνας του πυκνού πράσινου δικτύου που θα απλωθεί από το κέντρο στις γειτονιές της Αθήνας. Στόχος μας είναι τα πάρκα να διασυνδεθούν μέσω πράσινων διαδρομών, που θα τα κάνουν πολύ πιο προσβάσιμα και ελκυστικά σε κάθε κάτοικο της Αττικής. Να μετατραπούν σε πόλους αναψυχής και πολιτισμού, με χρήσεις που σέβονται απόλυτα τον χαρακτήρα τους, αλλά και με αναπτυξιακό αποτύπωμα. Τα πάρκα θα επιστραφούν, αναγεννημένα, στους πολίτες της Αττικής. Θα είμαι παρών σε κάθε βήμα και σας ζητώ από τώρα να με κρίνετε αυστηρά στο τέλος αυτής της προσπάθειας.