Ο ταλαντούχος ηθοποιός Μάνος Σφυράκης μας έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουμε για την παράσταση «Οι φόνοι της Οδού Μοργκ», ένα ολοκληρωμένο θεατρικό έργο βασισμένο στις εμβληματικές ιστορίες του Πόε.
Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα όπου προβάλει Μια ατμοσφαιρική βουτιά στη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχής, φυσικά δια χειρός Edgar Allan Poe, σε μια μοναδική θεατρική διασκευή που υπόσχεται να καθηλώσει το κοινό.
Ο Μάνος Σφυράκης θα υποδυθεί δύο ρόλους και μας εξηγεί πως προετοιμάστηκε για την παράσταση, τις προσεγγίσεις του λογοτεχνικού κειμένου στη σκηνή πως αισθάνεται για την πρεμιέρα, τις εμπειρίες του, τη σχέση του με το έργο αλλά και τα στοιχεία της προσωπικότητάς του και του χαρακτήρα του και πως συνδέονται με το έργο.
Υποδύεστε δύο διαφορετικούς χαρακτήρες στην παράσταση «Οι φόνοι της Οδού Μοργκ». Πώς προετοιμαστήκατε για αυτούς τους ρόλους και ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζετε σε αυτό το διπλό εγχείρημα;
Ήταν ιδέα του Μάνου, του σκηνοθέτη μας. Υποδύομαι έναν ναυτικό, ο οποίος έχει καταλυτικό ρόλο στην ιστορία του Πόε, κι έπειτα έχουμε τον Αντόλφ, έναν ας πούμε φαντασμένο ηθοποιό, ο οποίος “εμπλέκεται” στους φόνους της Οδού Μοργκ.
Η αλήθεια είναι πως αρχικά παραξενεύτηκα με την πρόταση αυτή, γιατί δεν ήμουν σίγουρος πως έπρεπε να προσεγγίσω τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά. Μου αρέσει να πειραματίζομαι οπότε όλο αυτό ήταν για μένα μια ευχάριστη πρόκληση.
Με πολύωρες πρόβες, σωστή καθοδήγηση αλλά και την άψογη συνεργασία με τα υπόλοιπα παιδιά, ήρθε και έδεσε.
Η παράσταση βασίζεται σε μια από τις πιο γνωστές ιστορίες του Edgar Allan Poe. Πώς προσεγγίζετε τη μεταφορά αυτού του κλασικού λογοτεχνικού έργου στη σκηνή και πώς ενσωματώνετε την ατμόσφαιρα μυστηρίου και τρόμου στους χαρακτήρες σας;
Ο Μάνος, έχει κάνει μια άψογη μεταφορά του λογοτεχνικού αυτού έργου σε θεατρικό. Δεν είναι πάντα εύκολο γιατί το λογοτεχνικό κείμενο είναι ένας χείμαρρος από λέξεις και περιγραφές. Υπάρχουν πολλές ζωντανές εικόνες, τοποθεσίες διαφορετικές αλλά και στιγμές έντονες και περίπλοκες όπου με ιδιαίτερη προσοχή μεταφέρονται στη σκηνή χωρίς να χάσουν την ένταση τους αλλά ούτε και να κουράσουν ενώ η μετάφραση από την άλλη είναι σαφής και τίμια.
Ο κάθε χαρακτήρας ζωντανεύει με τρόπο μοναδικό, αφήνοντας το στίγμα του στον θεατή, κάνοντας τον να ξεχάσει τον χώρο στον οποίο βρίσκεται και να ζήσει την αγωνία της ιστορίας.
Ο Μάνος έχει δώσει ένα δικό του νουάρ ύφος στο έργο, μεταφέροντας τον θεατή πίσω στον χρόνο, σε μία εποχή που όλα είναι πολύ διαφορετικά από το σήμερα.
Στο θέατρο «Δρόμος» έχετε πρεμιέρα το Σάββατο 12 Οκτωβρίου. Πώς αισθάνεστε λίγο πριν από την πρεμιέρα και τι πιστεύετε ότι θα κάνει αυτή την παράσταση ξεχωριστή για το κοινό;
Αν πω ότι δεν έχω αγωνία, θα πω ψέματα.
Έχουμε ρίξει πολύ δουλειά και θα ήταν πολύ όμορφο να μπορέσουμε να μοιραστούμε την δουλειά αυτή με όλους εκείνους που πρόκειται να έρθουν να μας δουν.
Θεωρώ πως τον κόσμο τον εξιτάρει το μυστήριο, η αγωνία και λύση γρίφων και η παράσταση μας έχει ακριβώς το συνονθύλευμα όλων αυτών.
Έχετε ξαναδουλέψει με την ομάδα παραγωγής και σκηνοθεσίας του θεάτρου «Δρόμος»; Ποια ήταν η εμπειρία σας αυτή τη φορά;
Ναι, έχω συνεργαστεί ξανά με την ομάδα παραγωγής και σκηνοθεσίας του θεάτρου ΔΡΟΜΟΣ. Η ομάδα αποτελείται από ανθρώπους δοτικούς, δημιουργικούς και γεμάτους όρεξη για δουλειά και αυτό εμένα με τραβάει πολύ ως καλλιτέχνη. Παρατηρώ και μαθαίνω από τον καθένα ξεχωριστά και αυτό με βοηθάει να εξελίσσομαι.
Οπότε αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως η εμπειρία μου με αυτήν την υπέροχη ομάδα, κι ετούτη την φορά, είναι άλλη μία προσωπική μου εξέλιξη.
Ποια είναι η προσωπική σας σχέση με το έργο του Edgar Allan Poe και πώς πιστεύετε ότι οι θεατές θα συνδεθούν με την ιστορία;
Γενικά μου αρέσει ο Πόε. Μου αρέσει αυτή η σκοτεινιά και η “κομψή”, ανατριχιαστική ατμόσφαιρα που δημιουργεί με την πένα του. Ο τρόπος που πασάρει το μυστήριο αλλά και την μετέπειτα λύση του.
Όπως σχεδόν σε όλα του τα έργα, έτσι και σε αυτό εδώ ο Πόε έχει κάτι να πει. Για την τότε κοινωνία, για τα κακώς κείμενα της εποχής, για τις αρχές, την εξουσία… Κάτι σαν και σήμερα ας πούμε. Έχουν περάσει τόσες δεκαετίες από την συγγραφή του συγκεκριμένου έργου κι όμως μοιάζει αρκετά επίκαιρο.
Οπότε νομίζω πως το κοινό δεν θα δυσκολευτεί πολύ να συνδεθεί με την ιστορία, πόσο μάλλον να ταυτιστεί.
Υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία του χαρακτήρα σας ή της παράστασης συνολικά που θεωρείτε ότι θα προκαλέσουν μεγαλύτερη εντύπωση στο κοινό;
Σίγουρα ναι. Η παράσταση όλη είναι με τέτοιο τρόπο δομημένη που εκτός από μυστήριο και αγωνία, έχει και αρκετές δόσεις χιούμορ.
Όπως προανέφερα, οι δύο χαρακτήρες που υποδύομαι έχουν κάτι σημαντικό να δώσουν μα κυρίως ο ένας από τους δύο όπου έχει καταλυτικό ρόλο στην ιστορία. Δυστυχώς δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα γιατί θα κάνω spoiler…
Ποιες είναι οι προσωπικές σας φιλοδοξίες για την παράσταση και τι θα θέλατε να αποκομίσετε ως ηθοποιός από αυτήν την εμπειρία;
Καταρχάς ο κόσμος που θα έρθει να μας δει όταν θα βγει από την αίθουσα του θεάτρου να νιώθει γεμάτος και ευχαριστημένος. Ξέρω πως δεν είναι πάντα εφικτό γιατί κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό γούστο, παρ’ όλα αυτά, είναι ωραίο και ενθαρρυντικό να βλέπεις τους ανθρώπους να αφήνουν έστω για λίγο τις σκοτούρες και το άγχος έξω από την πόρτα του θεάτρου και να “χάνονται” μέσα σε άλλους κόσμους, διαφορετικούς. Είναι χαρά μου να μπορώ να τους ταξιδεύω…
Αυτό που δεν θα ήθελα ποτέ είναι να μεγαλώσει και να μαραζώσει το παιδί που βρίσκεται μέσα μου. Αυτό που μου δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίζω ως ηθοποιός να μοιράζω λίγο από τον εαυτό μου στους άλλους.