Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι ο 3ος σε συχνότητα καρκίνος του γυναικείου γεννητικού συστήματος σε Ευρώπη και ΗΠΑ μετά τον καρκίνο του ενδομητρίου και του τραχήλου (1.4% του γυναικείου πληθυσμού αναμένεται να νοσήσει από καρκίνο των ωοθηκών). Ειδικότερα ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών αποτελεί το συχνότερο ιστολογικό τύπο καρκίνου των ωοθηκών (90%). Ένα από τα τυπικά συμπτώματά του είναι το φούσκωμα, το οποίο οι γυναίκες μπορεί συχνά να αποδίδουν στο τι έχουν φάει ή στην εμμηνόπαυση. Ως εκ τούτου, συχνά διαγιγνώσκεται αργά, αλλά η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να σημαίνει ότι είναι πιο θεραπεύσιμος.
Η καινοτόμα μέθοδος διάγνωσης καρκίνου των ωοθηκών
Μια νέα πολλά υποσχόμενη μέθοδο, που θα μπορούσε να ανιχνεύσει τον πρώιμο καρκίνο των ωοθηκών από δείγματα ούρων, ανέπτυξαν ερευνητές του πανεπιστημίου Virginia Commonwealth University. Η έρευνα παρουσιάστηκε στην 68η Ετήσια Συνάντηση της Βιοφυσικής Εταιρείας, στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνιας.
Η επιλογή της τεχνολογίας νανοπόρων από τον ερευνητή Γιόζεφ Ράινερ και τους συνεργάτες του αποδεικνύεται υποσχόμενη για την ευκολότερη ανίχνευση των πεπτιδίων που σχετίζονται με τον καρκίνο των ωοθηκών. Η τεχνολογία αυτή προσφέρει τη δυνατότητα ανίχνευσης ταυτόχρονα πολλών πεπτιδίων, κάτι που αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα καθώς επιτρέπει την ολοκληρωμένη ανάλυση πολλών δειγμάτων μεγάλου αριθμού μορίων ταυτόχρονα. Αυτή η προσέγγιση βοηθάει στην εξοικονόμηση χρόνου και πόρων κατά τη διαδικασία ανίχνευσης και ανάλυσης των πεπτιδίων, επιτρέποντας την αποτελεσματική εφαρμογή της μεθόδου στην κλινική πράξη.
Οι ερευνητές αναγνώρισαν και ανέλυσαν πεπτίδια που προέρχονται από το LRG-1, έναν βιοδείκτη που βρίσκεται στα ούρα ασθενών με καρκίνο των ωοθηκών. Ο απώτερος στόχος τους είναι η ανάπτυξη ενός τεστ που σε συνδυασμό με άλλες πληροφορίες, όπως το διακολπικό υπερηχογράφημα και το οικογενειακό ιστορικό, θα μπορούσε να βελτιώσει την ακρίβεια ανίχνευσης του καρκίνου των ωοθηκών σε πρώιμο στάδιο στο μέλλον.
Αυτή η προσέγγιση ανοίγει νέους ορίζοντες στον τομέα της ανίχνευσης του καρκίνου των ωοθηκών και θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου στο μέλλον
