Η Αθήνα, όπως πολλές άλλες μεγάλες πόλεις του κόσμου, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στέγασης, κυρίως λόγω της υπερβολικής ανάπτυξης των βραχυχρόνιων μισθώσεων μέσω πλατφορμών όπως η Airbnb. Η πόλη περνά από μια περίοδο όπου η τουριστικοποίηση επηρεάζει έντονα τις γειτονιές, προκαλώντας αυξήσεις στα ενοίκια και επιβαρύνοντας τις αστικές υποδομές. Ταυτόχρονα, η ζήτηση για μακροχρόνιες μισθώσεις παραμένει υψηλή, ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει λύσεις που να ισορροπούν αυτές τις δύο παραμέτρους.
Στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ανακούφιση της αγοράς στέγασης, έχει προταθεί ένα “κοκτέιλ” μέτρων που περιλαμβάνει φορολογικά κίνητρα για όσους προσφέρουν τα σπίτια τους σε μακροχρόνιες μισθώσεις και περιορισμούς στις νέες άδειες βραχυχρόνιας μίσθωσης σε υπερκορεσμένες περιοχές της Αθήνας. Σύμφωνα με μελέτη του Δήμου Αθηναίων, επτά περιοχές του κέντρου της πόλης, όπως το Κουκάκι, τα Εξάρχεια και το Παγκράτι, αντιμετωπίζουν υπερβολικό τουριστικό φόρτο και βρίσκονται στα όρια ή και πέρα από το σημείο υπερκορεσμού. Αυτές οι περιοχές αντιμετωπίζουν πιέσεις σε επίπεδο κατανάλωσης ενέργειας, ύδρευσης, σκουπιδιών, κυκλοφορίας και ηχορύπανσης.
Επιπλέον, η μελέτη του Δήμου Αθηναίων υποδεικνύει ότι σε πολλές από αυτές τις περιοχές, οι αυξημένες τουριστικές δραστηριότητες συνδέονται με την άνοδο των τιμών των ενοικίων, καθιστώντας την πρόσβαση στην κατοικία πιο δύσκολη για τους μόνιμους κατοίκους. Παράλληλα, οι τουριστικοποιημένες γειτονιές απειλούνται από το “φαινόμενο της Βενετίας”, με την απομάκρυνση των μόνιμων κατοίκων και την αντικατάστασή τους από τουρίστες.
Η κυβέρνηση προωθεί επίσης τη χρήση της “κοινωνικής αντιπαροχής” ως μέσο για την ανακούφιση της στεγαστικής κρίσης. Στόχος είναι η αξιοποίηση του ανεκμετάλλευτου κτιριακού αποθέματος, όπως κλειστών δημόσιων κτιρίων και ιδιωτικών ακινήτων, για τη δημιουργία προσιτών κατοικιών. Μέσω των προγραμμάτων “Σπίτι μου” και της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, η κυβέρνηση επιδιώκει να αυξήσει την προσφορά κατοικιών για νέους και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, ενώ παράλληλα ενισχύει τον κλάδο των κατασκευών.
Η λύση στο στεγαστικό πρόβλημα απαιτεί μια ισχυρή συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για να εξασφαλιστεί η αυξημένη προσφορά κατοικιών σε προσιτές τιμές και να μειωθεί η κοινωνική ανισότητα στον τομέα της στέγασης.
