Ο πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, υποδέχεται τις τελευταίες ημέρες ισχυρούς ηγέτες της Ανατολής και της Μέσης Ανατολής, την ώρα που ετοιμάζεται να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ισχύος προς τη Δύση.
Αύριο, η κεντρική λεωφόρος του Πεκίνου –η Λεωφόρος της Αιώνιας Ειρήνης– θα μετατραπεί σε σκηνικό μιας «μεγαλειώδους» στρατιωτικής παρέλασης. Υπερηχητικά όπλα τελευταίας τεχνολογίας, πύραυλοι με δυνατότητα μεταφοράς πυρηνικών κεφαλών, υποβρύχια drones και χιλιάδες στρατιώτες σε απόλυτο συγχρονισμό θα παρουσιαστούν, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα: η Κίνα είναι δύναμη που αμφισβητεί τους κανόνες της Δύσης και διεκδικεί ρόλο καθοριστή της παγκόσμιας τάξης.
Η παρουσία στο πλευρό του Σι πάνω από είκοσι φιλικά προσκείμενων ηγετών, μεταξύ των οποίων ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Βορειοκορεάτης Κιμ Γιονγκ Ουν και ο Ιρανός πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιαν, ενισχύει την εικόνα ενός αναδυόμενου αντι-δυτικού άξονα. Για πρώτη φορά, ηγέτες τεσσάρων χωρών που η Ουάσινγκτον θεωρεί πυρήνα «άξονα αναταραχής» συναντώνται σε κοινή εκδήλωση.
Η εικόνα ανησυχεί τη Δύση, καθώς Τεχεράνη και Πιονγκγιάνγκ έχουν ήδη ενισχύσει στρατιωτικά τη Μόσχα, ενώ το Πεκίνο στηρίζει την ρωσική οικονομία. Με αυτό τον τρόπο, ο Σι εμφανίζεται ως ο μόνος που θα μπορούσε να πιέσει τον Πούτιν για την Ουκρανία – αλλά επιλέγει να μην το πράξει με βάση τους κανόνες της Δύσης.
Η χρονική συγκυρία δεν είναι τυχαία. Με τις ΗΠΑ να κλυδωνίζονται από εσωτερικές αναταράξεις και την εξωτερική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ να προκαλεί αβεβαιότητα στις συμμαχίες, το Πεκίνο βρίσκει την ευκαιρία να προβάλει εναλλακτική πρόταση. Στη Σύνοδο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, ο Σι υποστήριξε ότι «ο κόσμος βρίσκεται σε αναταραχή και η Κίνα είναι η υπεύθυνη δύναμη που μπορεί να τον οδηγήσει στο μέλλον», αφήνοντας αιχμές για «ψυχροπολεμική νοοτροπία» των ΗΠΑ.
Οι εικόνες ενίσχυσαν το μήνυμα: ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι εμφανίστηκε να συνομιλεί θερμά με τον Σι και να αγκαλιάζει τον Πούτιν, ενώ άλλοι ηγέτες χαιρετούσαν εγκάρδια τον Ρώσο πρόεδρο δίπλα στον Κινέζο ομόλογό του. Για κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας, που παραδοσιακά αντιμετωπίζουν με καχυποψία την κινεζική ισχύ, η νέα συγκυρία μπορεί να αποτελέσει αφορμή για επαναπροσέγγιση.
Το μήνυμα του Πεκίνου είναι σαφές: η Κίνα δεν περιορίζεται σε επικουρικό ρόλο, αλλά διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στον καθορισμό του ποιοι θεωρούνται αποδεκτοί στη διεθνή σκηνή, πέρα από τις αξίες που προβάλλει η Δύση.
