Η καταγγελία της ηθοποιού Λένας Δροσάκη κατά του Πέτρου Φιλιππίδη δεν είναι απλώς μια αφήγηση γεγονότων, αλλά μια συγκλονιστική μαρτυρία για τα χρόνια φόβου, καταπίεσης και σιωπής που υπέστη στον κόσμο του θεάτρου. Η καταγγελία της Δροσάκη, η οποία κατατέθηκε στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών τον Φεβρουάριο του 2021, αποκαλύπτει μια δύσκολη και επώδυνη πορεία που ξεκινά το 2007, όταν η Δροσάκη ήταν μόλις 24 ετών και φοιτούσε στην δραματική σχολή του «Νέου Ελληνικού Θεάτρου Γιώργου Αρμένη».
Η γνωριμία της με τον Πέτρο Φιλιππίδη έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια των μαθημάτων της, όταν επισκέφτηκαν τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς «Λάκης ο Γλυκούλης». Εκείνη την περίοδο, ο Φιλιππίδης βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του και η προσέγγισή του στην Δροσάκη φαινόταν αρχικά φιλική και καλοπροαίρετη. Ωστόσο, σύντομα οι προθέσεις του έγιναν ανάρμοστες, με τον ηθοποιό να την πιέζει ψυχολογικά και να την εκβιάζει με την απειλή αποτυχίας στις εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού, αν δεν ενδώσει στις επιθυμίες του.
Η καταγγελία της Δροσάκη κορυφώνεται με την περιγραφή των εξετάσεων της σχολής, όπου ο Φιλιππίδης, μετά από μια άγρια επιμονή και πίεση προς εκείνη, εμφανίζεται μπροστά της και την απειλεί ανοιχτά, αποδεικνύοντας ότι η παρουσία του μπορεί να επηρεάσει άμεσα την καριέρα της. Παρά την έντονη ψυχολογική πίεση, η ηθοποιός αποτυγχάνει να περάσει τις εξετάσεις, με τον φόβο και την ένταση να την αποσυντονίζουν.
Η ζωή της προχωρά, και η Δροσάκη καθιερώνεται σταδιακά στον χώρο του θεάτρου. Ωστόσο, η μοίρα την φέρνει αντιμέτωπη ξανά με τον Φιλιππίδη το 2019, όταν η Κάτια Δανδουλάκη της προτείνει να συμμετάσχει στην παράσταση «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές», η οποία θα σκηνοθετείται από τον ίδιο. Αν και η Δροσάκη αρχικά αρνείται ευγενικά, τελικά συμμετέχει, καθώς διαβεβαιώνεται ότι ο Φιλιππίδης θα συμμετέχει μόνο στη διαδικασία των προβών.
Η κατάσταση όμως γρήγορα επιδεινώνεται, με τον Φιλιππίδη να ξαναρχίζει τις επιθέσεις του, προκαλώντας της έντονο άγχος και πίεση. Η Δροσάκη δεν αντέχει και τελικά αποχωρεί από την παράσταση, με τη στήριξη της Κάτιας Δανδουλάκη, η οποία αποφαίνεται να απομακρύνει τον Φιλιππίδη από τη σκηνοθεσία.
Η καταγγελία της Δροσάκη αποκαλύπτει όχι μόνο την προσωπική της τραυματική εμπειρία, αλλά και την πιο ευρεία εικόνα της κακοποίησης και της βίας στον καλλιτεχνικό κόσμο. Η ηθοποιός, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη της προς την Κάτια Δανδουλάκη, κλείνει την καταγγελία της, υπογραμμίζοντας την αδιανόητη στάση της βιομηχανίας, όπου οι ισχυροί συχνά παραμένουν ατιμώρητοι, ενώ τα θύματα μένουν σιωπηλά και αβοήθητα.
