Το άρθρο 479 του Αστικού Κώδικα βάζει σε κίνδυνο τον αγοραστή, ακόμα κι αν το ακίνητο δεν έχει βάρη – Τι πρέπει να γνωρίζουν οι υποψήφιοι αγοραστές για να προστατευτούν
Ένα όχι τόσο γνωστό, αλλά εξαιρετικά σημαντικό άρθρο του Αστικού Κώδικα μπορεί να φέρει τους αγοραστές ακινήτων προ δυσάρεστων εκπλήξεων: πρόκειται για το άρθρο 479, το οποίο προβλέπει ότι αν μεταβιβαστεί επιχείρηση ή σύνολο περιουσίας, ο αγοραστής ευθύνεται για τα χρέη του πωλητή μέχρι το ύψος της αξίας του μεταβιβαζόμενου στοιχείου. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα κι αν ένα ακίνητο δεν είναι υποθηκευμένο, ο νέος ιδιοκτήτης μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με κατασχέσεις για χρέη που δεν γνώριζε καν ότι υπήρχαν.
Στην πράξη, αν το ακίνητο αποτελεί το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του πωλητή, θεωρείται πως μεταβιβάζεται ολόκληρη η περιουσία, ακόμα και χωρίς να υπάρχει τυπική επιχείρηση. Έτσι, αν ισχύουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις – ύπαρξη χρεών κατά τη μεταβίβαση και γνώση του αγοραστή ότι αποκτά το σύνολο της περιουσίας – οι δανειστές μπορούν να στραφούν κατά του αγοραστή για ποσά μέχρι την αξία του ακινήτου.
Η προστασία του αγοραστή περνάει μέσα από σχολαστικό νομικό έλεγχο: όχι μόνο για τα βάρη του ακινήτου, αλλά και για τις υποχρεώσεις του πωλητή και τη συνολική περιουσιακή του κατάσταση. Ειδικά σε περιπτώσεις μεταβιβάσεων μεταξύ συγγενών ή γνωστών, όπου η δικαστική πρακτική τεκμαίρει τη γνώση, η προσοχή πρέπει να είναι αυξημένη. Οι αγοραστές καλούνται να ζητούν γραπτές διαβεβαιώσεις και να εξετάζουν προσεκτικά τα φορολογικά και περιουσιακά στοιχεία του πωλητή για να μην βρεθούν αντιμέτωποι με δυσάρεστες εκπλήξεις.
