Σε πλήρη αναμόρφωση του καθεστώτος που διέπει σήμερα την άσκηση και την επαγγελματική πορεία των νέων δικηγόρων προχωρά το υπουργείο Δικαιοσύνης, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας στη νομική εκπροσώπηση και την ταχύτερη απονομή Δικαιοσύνης.
Η ηγεσία του υπουργείου, αξιοποιώντας παραδείγματα από ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ, εισηγείται ένα νέο πλαίσιο που αλλάζει ριζικά τόσο τον τρόπο εκπαίδευσης των ασκούμενων δικηγόρων όσο και τα κριτήρια για την επαγγελματική τους εξέλιξη. Η πρωτοβουλία εντάσσεται στη στρατηγική της κυβέρνησης για την επιτάχυνση των δικαστικών αποφάσεων, σε μια περίοδο που οι καθυστερήσεις έχουν λάβει ανησυχητικές διαστάσεις.
Παράλληλα, οι σχεδιαζόμενες αλλαγές έχουν προκαλέσει ήδη έντονες αντιδράσεις στους Δικηγορικούς Συλλόγους, οι οποίοι ενόψει εκλογών ετοιμάζονται να τοποθετηθούν επίσημα.
Στην καρδιά της μεταρρύθμισης βρίσκεται η ίδρυση Ινστιτούτου Νομικών Σπουδών (ΝΠΔΔ), στο οποίο θα εγγράφονται υποχρεωτικά όλοι οι ασκούμενοι. Η άσκηση θα εξακολουθεί να διαρκεί 18 μήνες, αλλά θα κατανέμεται σε τρεις φάσεις: θεωρητική κατάρτιση, πρακτική σε δικαστήρια και δημόσιες υπηρεσίες, και εξειδικευμένη πρακτική σε δικηγορικά γραφεία ή συναφείς επαγγελματικούς χώρους. Σημαντική καινοτομία αποτελεί το γεγονός ότι οι ασκούμενοι θα αμείβονται στις δύο τελευταίες περιόδους.
Μετά την ολοκλήρωση της άσκησης, οι υποψήφιοι θα συμμετέχουν σε πανελλαδικές εξετάσεις ενώπιον ανεξάρτητης επιτροπής. Εφόσον επιτύχουν, θα εγγράφονται στο ενιαίο Μητρώο Δικηγόρων, Συμβολαιογράφων και Δικαστικών Επιμελητών.
Για την προαγωγή τους, οι νέοι δικηγόροι θα πρέπει να πληρούν πλέον αυστηρότερες προϋποθέσεις. Ειδικότερα, για να αποκτήσουν δικαίωμα παράστασης στα Εφετεία απαιτούνται τέσσερα χρόνια εμπειρίας στα Πρωτοδικεία, τουλάχιστον 50 παραστάσεις, σεμινάρια στο Ινστιτούτο, καθώς και μη επιβολή σοβαρών πειθαρχικών ποινών. Αντίστοιχα, η μετάβαση στα ανώτατα δικαστήρια (Άρειος Πάγος, ΣτΕ, Ελεγκτικό Συνέδριο) θα προϋποθέτει έξι χρόνια εμπειρίας στα Εφετεία και ανάλογες παραστάσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το υπουργείο, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις εξακολουθούν να είναι πιο ευέλικτες συγκριτικά με το αυστηρότερο πλαίσιο που ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
