Η κριτική που άσκησε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Έλενα Ακρίτα, για την απόφαση ενός μαθητή με αναπηρία να συμμετάσχει στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, ιδιαίτερα από τη μητέρα του παιδιού. Η κίνηση του μαθητή, ο οποίος σηκώθηκε από το αμαξίδιο του για να περπατήσει κατά τη διάρκεια της παρέλασης, έγινε αφορμή για μια δημόσια αντιπαράθεση σχετικά με το «μισαναπηρισμό» και τις κοινωνικές αντιφάσεις γύρω από την ένταξη των ΑμεΑ ατόμων.
Η μητέρα του μαθητή, μιλώντας στον Alpha, εξέφρασε την οργή της για την κριτική που διατύπωσε η Ακρίτα, χαρακτηρίζοντας την ως προσβλητική και υποτιμητική για την προσπάθεια του παιδιού της. «Η κυρία Ακρίτα δεν μπορεί να κατακρίνει την απόφαση του παιδιού μου να παρελάσει ισότιμα, όταν εγώ έχω αφιερώσει τη ζωή μου για να τον βοηθήσω», δήλωσε χαρακτηριστικά. Η μητέρα εξήγησε ότι για τον Κωνσταντίνο, το να συμμετάσχει στην παρέλαση ήταν μια μοναδική εμπειρία, καθώς ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκε «ίσιος με τα άλλα παιδιά» και πολύ υπερήφανος για την προσπάθειά του.
Η τοποθέτηση της Έλενας Ακρίτα, η οποία χαρακτήρισε την δημοσιοποίηση της κίνησης του μαθητή ως «αποτρόπαιο δείγμα μισαναπηρισμού», προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Στην ανάρτησή της στο Facebook, η Ακρίτα εξέφρασε την άποψη ότι η κοινωνία μας παραμένει ρατσιστική και κακοποιητική απέναντι στα άτομα με αναπηρία, σημειώνοντας πως «όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους».
Απάντηση στην κριτική έδωσε και η υπεύθυνη της παρέλασης στη Λαμία, καθηγήτρια και γυμνάστρια, η οποία υποστήριξε ότι ο μαθητής είχε έντονη επιθυμία να συμμετάσχει και να περπατήσει στην παρέλαση, κάτι που σεβαστήκε και στήριξε με την εκπαιδευτική της στάση. «Απορώ πώς κάνετε κριτική ενώ δεν γνωρίζετε το παιδί, τις ανάγκες του, τις επιθυμίες του και το πλαίσιο στο οποίο μεγαλώνει», ανέφερε χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι ως εκπαιδευτικοί είναι χρέος τους να σέβονται τις επιθυμίες των μαθητών τους και τον τρόπο με τον οποίο επιθυμούν να αυτοπροσδιορίζονται.
Η όλη αντιπαράθεση αναδεικνύει τις προκλήσεις και τα ζητήματα γύρω από την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία και την πολιτική ορθότητα που συχνά συνοδεύει τέτοιες καταστάσεις. Η κοινωνία καλείται να αναγνωρίσει ότι, πέρα από τις καλοπροαίρετες προθέσεις, οι άνθρωποι με αναπηρία δικαιούνται ίση αναγνώριση και σεβασμό στις επιλογές τους.
