Ο Δήμος Αθηναίων ανοίγει τις πόρτες του σε όλα τα μέλη του κοινού! Η αρχή γίνεται από την Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων και η παροχή Υπηρεσιών Προσβασιμότητας ξεκινάει από την έκθεση “Γυναικεία Ζητήματα-Woman’s matters”, την Πέμπτη 4 Ιουλίου 2024 και θα συνεχιστεί από το φθινόπωρο.
Στο πλαίσιο της δημιουργίας μιας εικαστικής έκθεσης που απευθύνεται ισότιμα σε όλα τα μέλη του κοινού, ο Δήμος Αθηναίων θα προσφέρει:
Ακουστικές περιγραφές για τα έργα της έκθεσης
Απτική κάτοψη του χώρου της έκθεσης για την ευκολότερη περιήγηση στον χώρο και
Το πρόγραμμα της έκθεσης σε braille για άτομα με οπτική αναπηρία καθώς επίσης και:
ξενάγηση με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα από την επιμελήτρια της έκθεσης Μπία Παπαδοπούλου για άτομα με ακουστική αναπηρία.
Οι περιγραφές των έργων καθώς και συνοδευτικά κείμενα της έκθεσης θα παραμείνουν στην διάθεση του κοινού με οπτική αναπηρία για όλη τη διάρκεια της έκθεσης μέσω κωδικών QR.
Το πρόγραμμα υλοποιείται από τον πολιτιστικό οργανισμό liminal και με την υποστήριξη της Αντιδημαρχίας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ισότητας.
Πρόγραμμα
Πέμπτη 4 Ιουλίου 2024
19:00: Ξενάγηση στην έκθεση από την επιμελήτρια της έκθεσης Μπία Παπαδοπούλου σε συνεργασία με τον οργανισμό liminal, με στοιχεία ακουστικής περιγραφής και δυνατότητα απτικής διάδρασης με μέρος των έργων.
20:30: Ξενάγηση στην έκθεση από την επιμελήτρια της έκθεσης Μπία Παπαδοπούλου με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα από τον οργανισμό liminal.
Λίγα λόγια για την έκθεση «Γυναικεία ζητήματα»
Τα έργα της έκθεσης «Γυναικεία ζητήματα», που διοργανώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), διαμορφώνουν έναν διάλογο μεταξύ του παρελθόντος και του ενεστώτος χρόνου, επαναδιατυπώνοντας διαγενεακούς προβληματισμούς και θέτοντας επίκαιρα ερωτήματα. Στην ελληνική γλώσσα, η έκφραση γυναικείο ζήτημα είναι σχεδόν ταυτόσημη με το κίνημα του φεμινισμού.
Ο πληθυντικός του τίτλου υποδηλώνει όχι μόνο τη συλλογικότητα του εγχειρήματος αλλά και την εννοιολογική του ευρύτητα. Αποτελεί ταυτόχρονα υποδόρια αναφορά στα διαφορετικά κύματα που διανύει ο φεμινισμός από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Υπογραμμίζει επιπλέον την πολλαπλότητα των διαφορετικών, συχνά εκ διαμέτρου αντίθετων, απόψεων που διέπουν τη φεμινιστική σκέψη.
Στόχος της έκθεσης είναι να ενθαρρύνει την αποδοχή της διαφορετικότητας. Να σκιαγραφήσει μια κοινωνία συμπεριληπτική όπου δεν θα υπάρχουν κατασκευασμένες ιεραρχίες φύλων, χρώματος, τάξεων, εθνοτήτων και θρησκειών. Να ιχνογραφήσει έναν κόσμο ουτοπικό, ισότητας, αγάπης, εμπιστοσύνης, ειρήνης, συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Τα εκθέματα αποτελούν κωδικοποιημένες ιστορίες γυναικών, ειπωμένες από το στόμα γυναικών, αποδομένες με γυναικεία γραφή. Με πραγματικές και μυθικές ηρωίδες, γνωστές και ανώνυμες, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Έργα εμπνευσμένα από την ύλη αρχείων, από άρθρα και εικόνες εφημερίδων και περιοδικών, από βιβλία και μυθιστορήματα, από στίχους τραγουδιών και κινηματογραφικές ταινίες, από την επίσημη Ιστορία και την Ιστορία της τέχνης αλλά και από τις σκόπιμες αποσιωπήσεις. Ή εικαστικά αποκυήματα του ανεξάντλητου γυναικείου φαντασιακού.
Ζωγραφική, σχέδια, φωτογραφίες, τυπώματα, κολάζ, εγκαταστάσεις, γλυπτά, βίντεο και επιτελέσεις μιλούν πολυφωνικά για τη γυναικεία συνθήκη. Τα οπτικά διηγήματα αναβιώνουν τη συστηματική απαξίωση των γυναικών, την καταπίεση, τη βία, την πληγή, το τραύμα. Σκιαγραφούν το δίπολο εξουσίας και υποτέλειας, τα καταπατημένα όνειρα, τις επιθυμίες και τις ελπίδες, την ευθραυστότητα, την απώλεια, τον θρήνο, το πένθος. Φέρνουν στο επίκεντρο τον τρυφερό αλλά και τον ταραχώδη γυναικείο ψυχισμό, το αρχέγονο άγριο στοιχείο, την υπέρβαση του μέτρου και των ορίων, την τόλμη, το ένστικτο και την τρέλα της οργής και της απόγνωσης. Προβάλουν τη σημασία του θηλυκού σώματος, συσχετίζουν τη γυναίκα με τη φύση και τη μάνα-γη. Ανιχνεύουν τις θηλυκότητες και τη σεξουαλικότητα. Επιζητούν την απελευθέρωση από κατασκευασμένα έμφυλα στερεότυπα και συμβατικούς ρόλους.
Στοιχειοθετώντας έναν δημιουργικό δημόσιο διάλογο μεταξύ γυναικών από διαφορετικούς χρόνους και τόπους, η έκθεση αντιστέκεται στην καταδίκη της λήθης και της αφάνειας. Ξορκίζει το σκότος και το αντικαθιστά με φως.