Η παράσταση παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία τον Οκτώβριο στο Μεξικό στο πλαίσιο του φεστιβάλ “Emillio Carballido” και αποτέλεσε μέρος του αφιερώματος στα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Έλληνα δραματουργού, (σε παράλληλες εκδηλώσεις παρουσιάστηκαν οι μεταφράσεις στα Ισπανικά των έργων του “ Γράμμα στον Ορέστη”, Δείπνος” “Πάροδος Θηβών”, “Ο δρόμος περνάει από μέσα” και “Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια” από την κορυφαία Μεξικάνα μεταφράστρια Selma Ancira. Σ’ αυτές τις εκδηλώσεις η ηθοποιός και τραγουδίστρια Μαριάνθη Σοντάκη παρουσίασε σειρά τραγουδιών από έργα του συγγραφέα σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι με τον σκηνοθέτη Γιάννη Παπαγιάννη στο πιάνο.
Σημείωμα του σκηνοθέτη για το έργο και την παράσταση
Η ιδιαίτερη ματιά του συγγραφέα πάνω στον μύθο των Ατρειδών και ο διάλογός του με τους τραγικούς της αρχαιότητας μέσα από μια γραφή με “μεταθεατρικά” στοιχεία ανοίγει εξαιρετικούς ορίζοντες ερμηνείας του κειμένου. Σ’ ένα δυστοπικό περιβάλλον που η σκηνή της πρόβας της ηθοποιού εναλλάσσεται με το παλάτι του Αγαμέμνονα, όπως και ο χρόνος, η Κλυταιμνήστρα απεκδύεται τους ρόλους που όρισε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία γι’ αυτήν και αποκαλύπτεται ως η γυναίκα που δεν εγκαταλείπει τον αγώνα αλλά ζητεί τα δικαιώματά της και διεκδικεί την αυτόνομη και ισότιμη μεταχείρισή της μέσα στον κόσμο. Η Κλυταιμνήστρα του Καμπανέλλη, (μια ηθοποιός που υποδύεται την ηθοποιό που θα την υποδυθεί), γράφει ένα γράμμα στο γιο της Ορέστη όχι για να απολογηθεί αλλά για να του αφηγηθεί τα γεγονότα που την οδήγησαν στη δολοφονία του Αγαμέμνονα. Δεν το κάνει για να ζητήσει τη συγχώρεση του ίδιου και της Ηλέκτρας, αλλά γιατί θέλει να ακουστεί η αλήθεια, μια αλήθεια που ξεχειλίζει από μέσα της και γίνεται φωνή κάθε γυναίκας που της στέρησαν τα πάντα στη ζωή, από την αγάπη μέχρι και την μητρότητα. Κάθε γυναίκας που κακοποιήθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι, ψυχολογικά λεκτικά, σωματικά, που βιάστηκε από τον “σύντροφό” της. Τώρα όμως αμφισβητεί, διεκδικεί, πολεμάει. Και παρά το ότι η Κλυταιμνήστρα του Καμπανέλλη μοιάζει να συγκρούεται με την καταγωγική και μυθολογική της πραγματικότητα, ορθώνεται και αυτή ως γυναίκα -σύμβολο. Δε μιλάει με λόγια μίσους. Είχε την τύχη να αγαπήσει και ν΄αγαπηθεί αλλά σκότωσε και τώρα περιμένει να σκοτωθεί απ’ αυτούς που αγάπησε. Κι αυτό την οδηγεί να βλέπει τα πράγματα από την απόσταση που παρατηρεί ο Καβαφικός Αντώνιος την “Αλεξάνδρεια που χάνει”, να συνειδητοποιήσει “πόσα πράγματα χωράνε σε μια μηδαμινότητα όπως η ανθρώπινη ζωή”.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία, δραμ/κή επεξεργασία: Γιάννης Παπαγιάννης
Ερμηνεία: Μαριάνθη Σοντάκη
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Σκηνογραφική επιμέλεια: Κατερίνα Καμπανέλλη
Μουσική: Πλάτων Ανδριτσάκης
Κινησιολογική επιμέλεια: Έφη Καρακώστα
Φωτο – βίντεο: Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος, Ειρήνη Κουμαρέλη
Υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Αθηνών και του Υπουργείου Πολιτισμού
Γενική καλλιτεχνική επιμέλεια: Δημήτρης Παπαγιάννης
