Σημαντικά ευρήματα αναδεικνύει η νέα δημοσκόπηση της GPO για τα «Παραπολιτικά», η οποία διεξήχθη μεταξύ 21 και 23 Ιουλίου 2025. Τα αποτελέσματα καταγράφουν μία κοινωνία που δείχνει σημάδια πολιτικής κόπωσης, θεσμικής απογοήτευσης και γενικευμένης δυσπιστίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα.
Στο επίκεντρο της δημοσκοπικής έρευνας βρίσκεται η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, που αφορά αδιαφανείς διαδικασίες στη διαχείριση των αγροτικών επιδοτήσεων. Το 93,2% των ερωτηθέντων τη χαρακτηρίζει ως «ιδιαίτερα σημαντική», γεγονός που αντανακλά την οργή και την αυξημένη ευαισθησία της κοινωνίας απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς. Η κυβερνητική διαχείριση κρίνεται αρνητικά από το 74,5%, ενώ το 74% δηλώνει ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση.
Ωστόσο, η δυσαρέσκεια δεν περιορίζεται στην κυβερνητική πλευρά. Η στάση του ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα αξιολογείται αρνητικά από το 69,1% των πολιτών, αποκαλύπτοντας ότι η απώλεια εμπιστοσύνης αφορά οριζόντια το πολιτικό φάσμα. Μάλιστα, το 72,8% εκτιμά ότι το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι μεμονωμένο, αλλά αντανακλά διαχρονικές παθογένειες του πολιτικού συστήματος.
Στους δείκτες πρόθεσης ψήφου, παρατηρείται καθοδική τάση για τα περισσότερα κόμματα. Η Νέα Δημοκρατία καταγράφει πτώση τριών μονάδων, φτάνοντας στο 23% από 26% τον Ιούνιο. Το ΠΑΣΟΚ υποχωρεί στο 11,2% (από 12,7%) και η Πλεύση Ελευθερίας στο 10,5% (από 12,5%). Σταθερότητα παρουσιάζουν η Ελληνική Λύση (9,4%), το ΚΚΕ (7,2%) και ο ΣΥΡΙΖΑ (5%).
Αξιοσημείωτη είναι η αύξηση της δεξαμενής των αναποφάσιστων ψηφοφόρων, η οποία αγγίζει πλέον το 17,7%, από 12,1% τον Ιούνιο. Το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνει το έλλειμμα πολιτικής εκπροσώπησης και την ανάγκη για νέα πολιτικά αφηγήματα που να πείθουν ένα απογοητευμένο εκλογικό σώμα.
Στην εκτίμηση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων, η ΝΔ προηγείται με 28,7%, ακολουθούμενη από το ΠΑΣΟΚ με 14% και την Πλεύση Ελευθερίας με 13,1%. Ακολουθούν η Ελληνική Λύση (11,8%), το ΚΚΕ (9%), ο ΣΥΡΙΖΑ (6,3%) και νεότεροι πολιτικοί σχηματισμοί όπως η Φωνή Λογικής (3,6%) και το Κίνημα Δημοκρατίας (3%).
Η εικόνα που προκύπτει είναι αυτή ενός εκλογικού τοπίου σε διαρκή ρευστότητα, όπου οι πολίτες δεν αναζητούν απλώς νέες λύσεις, αλλά εκφράζουν έντονα την απογοήτευση και τον θυμό τους για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι θεσμοί και το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
