Η Ετήσια Έκθεση για την Επιχειρηματικότητα 2020-2021 παρουσιάστηκε τη Δευτέρα, 11 Απριλίου, από το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), στο πλαίσιο της συμμετοχής του στο παγκόσμιο ερευνητικό πρόγραμμα Global Entrepreneurship Monitor (GEM).
Βασικοί δείκτες
Η έκθεση δημοσιεύεται για 18η συνεχόμενη χρονιά, είναι όμως η πρώτη έκθεση που συνοψίζει τους βασικούς δείκτες της επιχειρηματικότητας αρχικών σταδίων στην Ελλάδα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, κατά την εμφάνιση της πανδημίας COVID-19. Η κρίση αυτή άλλαξε απότομα και δραστικά την καθημερινή δραστηριότητα των πολιτών, την προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική ζωή τους. Οι επιπτώσεις μέτρων όπως το lockdown και η αναστολή λειτουργίας κάποιων επιχειρήσεων της χώρας διαχέονται σε βάθος χρόνου και η τελική αξιολόγηση των επιπτώσεων θα απαιτήσει χρόνο και απόσταση από την κρίση.
Η Ελλάδα δεύτερη στην επιχειρηματικότητα
Η επιχειρηματικότητα αρχικών σταδίων για το 2020 ενισχύεται παρά την πανδημία: το 8,6% του πληθυσμού ηλικίας 18-64 ετών της χώρας (περίπου 562 χιλ. άτομα) βρισκόταν στα αρχικά στάδια έναρξης μιας επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένης της αυτοαπασχόλησης από 8,2% (536 χιλ. άτομα) το 2019. Πρόκειται για μια από τις υψηλότερες διαχρονικά επιδόσεις της χώρας, αν και κινείται χαμηλότερα του μέσου όρου των χωρών υψηλού εισοδήματος. Ταυτόχρονα, το ποσοστό του πληθυσμού που διέκοψε ή ανέστειλε την επιχειρηματική του δραστηριότητα ανήλθε στο 2,2 (περίπου 143 χιλ. άτομα), επίδοση ελαφρώς υψηλότερη από το 2019 (2,0%), αλλά και αρκετά χαμηλότερη από τον μέσο όρο των χωρών υψηλού εισοδήματος (3,6%). Το γεγονός ότι καταγράφεται ένα από τα υψηλότερα ποσοστά επιχειρηματικότητας αρχικών σταδίων και ένα αρκετά μικρότερο ποσοστό διακοπής της επιχειρηματικής δραστηριότητας, υποδηλώνει τελικά και μεγαλύτερη καθαρή εισροή νέας επιχειρηματικότητας το 2020.
Κατανομή της νέας επιχειρηματικότητας
Η επίδραση της πανδημίας στην επιχειρηματικότητα χαρακτηρίζεται ως ήπια τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο, καθώς οι «σκληροί» δείκτες της επιχειρηματικότητας δεν υποχώρησαν, όμως, αυτό δε σημαίνει ότι η πανδημική κρίση δεν επηρέασε τα εισοδήματα ή τις προσδοκίες των πολιτών. Από την έρευνα στον πληθυσμό, διαπιστώνεται, ότι πέντε στα εννέα νοικοκυριά αντιμετώπισαν μείωση εισοδήματος, επίπεδο υψηλότερο από τον μέσο όρο των αναπτυγμένων χωρών, καθώς, ακόμα και αν εφαρμόστηκαν εκτεταμένα μέτρα στήριξης του εισοδήματος δεν υποκατέστησαν το πραγματικό εισόδημα των πολιτών. Επίσης, στην Ελλάδα το 46% δηλώνει ότι γνωρίζει άτομα που έκλεισαν την επιχείρηση τους λόγω της πανδημίας, έναντι 13% που δηλώνει ότι γνωρίζει κάποιον που άνοιξε μια επιχείρηση λόγω της πανδημίας. Το 80% των επιχειρηματιών αρχικών σταδίων δεν βλέπει νέες ευκαιρίες, στοιχείο που φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση παράδοξο, καθώς ταυτόχρονα οι ίδιοι αποφασίζουν να δράσουν επιχειρηματικά. Από την άλλη πλευρά, η πρόθεση έναρξης επιχείρησης στα επόμενα τρία χρόνια διατηρείται αρραγής, καθώς βρίσκεται στο 11% του πληθυσμού και κινείται πάνω από τον μέσο όρο των χωρών υψηλού εισοδήματος.
Διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας
Στα ειδικότερα σημεία της έκθεσης, τα οποία παρουσίασε ο Επιστημονικός Υπεύθυνος του Παρατηρητηρίου Επιχειρηματικότητας του ΙΟΒΕ, ‘Αγγελος Τσακανίκας, Αναπληρωτής Καθηγητής Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας ΕΜΠ, μπορούν να σημειωθούν οι ακόλουθες θετικές εξελίξεις:
▪ Η διατήρηση σε υψηλό επίπεδο της καθιερωμένης επιχειρηματικότητας
▪ Η αριθμητική υπεροχή των νέων επιχειρηματιών έναντι των επίδοξων, οι οποίοι δεν είναι πάντα βέβαιο ότι θα προχωρήσουν όντως σε νέες ενάρξεις
▪ Οι καλύτερες επιδόσεις σε εξωστρέφεια και καινοτομία των νέων εγχειρημάτων
▪ Η ήπια επίδραση της πανδημίας στη διακοπή λειτουργίας επιχειρήσεων
▪ Η διατήρηση σε υψηλά επίπεδα της αυτοπεποίθησης του πληθυσμού σχετικά με τις γνώσεις και τις ικανότητες για επιχειρηματική δραστηριοποίηση, παρά τις αβεβαιότητες που δημιουργεί η πανδημία
▪ Η σταθερή συμμετοχή στην επιχειρηματικότητα ατόμων με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο
▪ Η βελτιωμένη αξιολόγηση της επιχειρηματικότητας ως επαγγελματικής επιλογής και κοινωνικού status από την ελληνική κοινωνία
Στις αρνητικές εξελίξεις μπορούν να σημειωθούν:
▪ Η μείωση της γυναικείας επιχειρηματικότητας
▪ Η υποχώρηση του αριθμού των άτυπων επενδυτών
▪ Η περιορισμένη προσφορά θέσεων εργασίας από τα νέα εγχειρήματα, τόσο κατά την έναρξη όσο και σε βάθος πενταετίας σε περίπτωση που το εγχείρημα επιβιώσει
▪ Η (έστω οριακή) υποχώρηση των εγχειρημάτων στον πρωτογενή τομέα και στη μεταποίηση
▪ Οι μεγαλύτερες δυσκολίες στην έναρξη μιας επιχείρησης αλλά και οι περιορισμένες ευκαιρίες
▪ Ο φόβος της αποτυχίας ως ανασταλτικός παράγοντας επιχειρηματικής δραστηριοποίησης επανέρχεται σε υψηλά επίπεδα